فناوری نانو عبارت است از مهندسی هدفمند مواد در ابعاد تقریبی کمتر از ۱۰۰ نانومتر به منظور رسیدن به خواصی جدید از مواد و سیستمهایی در این ابعاد. ذرات در این مقیاس، خواص ویژه و خارق العاده ای پیدا می کنند که علت ایجاد این خواص جدید، متاثر از غلبه خواص کوانتومی بر خواص کلاسیک است. اولین تاثیر کاهش اندازه ذرات، افزایش نسبت سطح به حجم نانوذرات است. این ویژگی واکنش پذیری ذرات را به شدت افزایش می دهد. از طرفی اتم ها می توانند خودشان را در فواصل بین سایر مواد جای دهند که این امر باعث نفوذناپذیری سطح می شود. علاوه بر این کوچک کردن ذرات در مواد، ابزار قدرتمندی برای استحکام و سختی بیشتر است.

در فناوري نانو تنها کوچک بودن اندازه مد نظر نيست، بلکه زماني که اندازه مواد در اين مقياس قرار مي گيرد، خصوصيات ذاتي آنها از جمله رنگ، استحکام، رسانایی، مقاومت در برابر خوردگي و بسیاری خواص دیگر تغيير مي يابد. از همين توضیح ساده برمي آيد كه فناوری نانو يك رشته جديد نيست، بلكه رويكردي جديد در تمام رشته هاست. كاربردهاي وسيع اين عرصه به همراه پيامدهاي اقتصادی آن، اين فناوري را به­ عنوان يك زمينه پیشرو مطرح نموده است که ورود كشورها به عرصه فناوری نانو را اجتناب‌ناپذير نموده، به طوری که بسياري از صاحب‌نظران و محققان، فناوری نانو را مساوي آينده دانسته‌اند.